WSK 125 | Nazwa i znak firmowy pochodziły wprost od
nazwy producenta: Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego w
Świdniku, gdzie dla zaspokojenia potrzeb rynku w 1955 roku
zlokalizowano dodatkową produkcję motocykli M06. Motocykle WSK M06 do
1957 roku nie różniły się od tych produkowanych przez WFM
jednak w późniejszych latach konstruktorzy z WSK zaczęli
konkurować z głównym producentem pod względem stosowanych
rozwiązań i modernizacji i to na tyle skutecznie, że zaprezentowany na
Targach Poznańskich wiosną 1964 roku zmodernizowany model M06
zachowując tę samą cenę co WFM miał solidny widelec teleskopowy z
tłumieniem olejowym, pełnobębnowe hamulce, większy reflektor i
wzmocnioną ramę. Stało się to jedną z przyczyn decyzji o zamknięciu
produkcji w warszawskiej wytwórni. Podstawowy model M06 produkowany był ze zmianami aż do roku 1985. Ostatni egzemplarz WSK zjechał z taśmy 31 października 1985 roku i był to ostatni motocykl wyprodukowany w Polsce. W fabryce Cegielskiego w Poznaniu (stąd pochodzi dokumentacja techniczno-ruchowa) lub ZNTK Wrocław (tak głosi napis na jednej z zachowanych tabliczek znamionowych) produkowano także w oparciu o silnik WFM 150 drezynę DL2. 13 maja 2010 roku w Świdniku otworzono pierwsze muzeum tej marki motocykli[1]. Obecnie Moto Strefa WSK jest jedną z części składowych świdnickiej Strefy Historii, otwartej 7 września 2013 roku. Klasa 125 cm³ (motocykle produkowane seryjnie) WSK M06 (1955-65 207 649 sztuk) WSK M06 Z (1959-1964) WSK M06 L (1959-1964) WSK M150 (z silnikiem s06 z wfm wyprodukowano tylko 9988 produkowano ją tylko w 1960) WSK M06-Z2 (1959-1967 114 761 sztuk) WSK M06-64 (1964-1967 235 084 sztuk) WSK M06 B1 (1966-1971 319 069 sztuk) WSK M06 B3 (1971-1985 658 406 sztuk) WSK M06 B3 Gil (1974-1980 58 683 sztuk) WSK M06 B3 Bąk (1975-1977 9 701 sztuk) WSK M06 B3 Lelek (1975-1977 12 438 sztuk) WSK M06 B3 Kos (1979-1985 41 540 sztuk) WSK M06 B3 Kraska (1978 około 12 sztuk) WSK Barron 125 (1976-1977 105 sztuk) |
Wróć do Motory |